Wszytko o wojsku
  F-111 Aardvark
 

Specyfikacja:

Rozpiętość skrzydeł całkowita: 19,2 m
Długość całkowita: 22,39 m
Wysokość całkowita: 5,33 m
Masa pustego: 20944 kg
Masa maksymalna uzbrojenia: 13608 kg
Maksymalna masa startowa: 44838 kg
Ilość paliwa: 28177 l
Model silnika: 2x P&W TF30-P-3
Ciąg: 5443 kg / 8392 kg z dopalaniem
Maksymalna prędkość przelotowa: 2325 km/h
Maksymalna prędkość wznoszenia: 7788 m/min
Pułap: 20117 m
Zasięg: 5064 km
Rozbieg: -
Dobieg: -

 

 

Dwumiejscowy, dwusilnikowy odrzutowy grzbietoplat o zmiennym skosie płata.
Płat. Obrys trapezowy, profil z rodziny NACA 63, skos krawędzi natarcia pasma przykadłubowego 72° 30', skos krawędzi natarcia części zewnętrznych zmienny w zakresie od 16° do 72 30'. Konstrukcja trzyczęściowa. Część środkową tworzy skrzynkowy dźwigar zakończony przegubami zawieszenia zewnętrznych części płata. Połączenie wszystkich części płata zapewniają przeguby ze sworzniami o średnicy 216 mm wykonanymi ze stali D6AC. Zewnętrzne części płata mają konstrukcję pięciodźwigarową, ich pokrycia są frezowane, integralne i sięgają od noska do spływu kesonów. Konstrukcja kesonów wykonana z duralu, lokalne wzmocnienia - stalowe. Wewnątrz kesonów mieszczą się integralne zbiorniki paliwowe. W konstrukcję kesonu są wkomponowane obrotowe węzły podwieszenia uzbrojenia i zbiorników dodatkowych. Nosek i spływ kesonu płata mają konstrukcję przekładkową z wypełniaczem ulowym. Na całej rozpiętości ruchomych części płata znajdują się sloty (po 4 segmenty na każdej połowie płata). Całą rozpiętość spływu ruchomych części płata zajmują dwuszczelinowe klapy (po 3 segmenty na każdej połówce płata). Przed klapami umieszczono po 3 segmenty spoilerów, sięgających do ok. 3/4 rozpiętości. Konstrukcja slotów i klap przekładkowa. Lotek brak. Ruchome, wychylane w dól fragmenty pasma przykadłubowego. Sloty i klapy mogą być wychylane w zakresie kątów skosu krawędzi natarcia od 16' do 26 , a spoilery w zakresie kątów skosu od 16 do 45'. Kąt wychylenia slotów - 40', kąt wychylenia klap do 37 30'. Układ sterowania slotów i klap wzajemnie sprzężony i połączony z układem zmiany kąta skosu, co powoduje wzajemne ograniczenia: nie można wychylać klap i slotów przy skosie większym niż 26", przy wypuszczonych klapach nie można zwiększyć skosu powyżej 26 , chowanie slotów jest zablokowane, gdy kąt wychylenia klap przekracza 15°
Kadłub. Konstrukcja półskorupowa, z duralu, stali i stopów tytanu. Główny dźwigar wzdłużny kadłuba ma przekrój w kształcie litery T. Przednia część kadłuba to kapsuła kabiny załogi. Fotele załogi umieszczone obok siebie. Kapsuła kabiny może być - w sytuacji awaryjnej w całości oddzielona od samolotu i w ograniczonym zakresie kontynuować lot jest napędzana silnikiem rakietowym Rocket Power o ciągu 17 800 daN, pozwalającym na oddalenie się kapsuły kabiny od samolotu na odległość do 110 m. Kapsuła jest wyposażona w spadochron o średnicy 21,4 m i przystosowana do wodowania. Oddzielanie kapsuły może być przeprowadzane przy zerowej prędkości i wysokości. Osłony kabiny otwierane indywidualnie w górę ku środkowi. W nosku kadłuba przed kapsułą znajduje się stacja radiolokacyjna i zespoły awioniki; za kapsułą są umieszczone inne zespoły awioniki i instalacji oraz kadłubowe zbiorniki paliwa. Przed kabiną znajduje się wnęka podwozia przedniego. Z obu stron kadłuba pod pasmem płata umieszczono wloty powietrza do silników, mające przekrój ćwiartki koła i zaopatrzone w stożkowe ciała centralne. Pod środkową częścią kadłuba mieści się wnęka podwozia głównego, zamykana płytą hamulca aerodynamicznego, za nią znajduje się wnęka uzbrojenia bombowego.
Usterzenie w układzie klasycznym, obrysy usterzeń trapezowe, obydwa usterzenia skośne. Usterzenie poziome płytowe, o skosie krawędzi natarcia 57 30', wychylane różnicowo, pełni funkcję steru wysokości i lotek. Wychylenia płyt usterzenia: od + 30 do -15. Konstrukcja usterzenia wielodźwigarowa, częściowo przekładowa. Skos krawędzi natarcia usterzenia pionowego 55°. Ster kierunku przekładkowy. Wychylenia steru kierunku do 30' w obie strony przy prędkości poddźwiękowej i po 11° 30' w obie strony przy prędkości naddźwiękowej. Usterzenie uzupełnione dwiema płetwami pod tylną częścią kadłuba.
Sterowanie. Układy sterowania elektrohydrauliczne i hydrauliczno-mechaniczne. Zapewniają one zmianę kąta skosu płata: układ hydrauliczno-mechaniczny napędzany dwoma silnikami hydraulicznymi o mocy po 73,6 kW może zapewnić zmianę skosu w pełnym zakresie w ciągu 20 s; synchronizację zmiany skosu połówek płata uzyskano przez mechaniczne sprzężenie w układzie sterowania. Sloty i spoilery wychylane elektrycznie, klapy i hamulec aerodynamiczny - hydraulicznie, płyty usterzenia i ster kierunku - elektrohydraulicznie.
Podwozie trójzespołowe, chowane hydraulicznie do wnęk kadłubowych. Kierunek chowania podwozia przedniego - ku przodowi, podwozie główne podczas chowania obraca się wokół osi skośnej względem diametralnej samolotu. Podwozie przednie dwukołowe, sterowane hydraulicznie, z golenią teleskopową. Każdy z zespołów podwozia głównego wsparty dwoma zastrzałami, koła pojedyncze zaopatrzone w hydrauliczne hamulce tarczowe z urządzeniem przeciwblokadowym. Ogumienie niskociśnieniowe. Amortyzacja olejowo-gazowa. Osłonę wnęki podwozia głównego stanowi płytowy hamulec aerodynamiczny, który może być wychylany o kąt do 50 przy hamowaniu aerodynamicznym i do 72 podczas lądowania.
Napęd. Dwa silniki dwuprzepływowe Pratt & Whitney TF-30 umieszczono obok siebie w tylnej części kadłuba po obu stronach głównego dźwigara wzdłużnego struktury kadłuba. TF 30 jest silnikiem dwuwałowym z 3-stopniowym wentylatorem, 6-stopniową sprężarką niskiego ciśnienia, 7-stopniową sprężarką wysokiego ciśnienia, pierścieniową komorą spalania, 1 -stopniową turbiną wysokiego i 3-stopniową turbiną niskiego ciśnienia. Długość silnika wynosi 6,14 m, średnica 0,97 m; masa silnika suchego 1624 kg, stopień sprężania 17:1, wydatek przepływu 105,8 kg/s. W różnych wersjach samolotu były stosowane różne wersje silników:
- F-111A i F-111C - TF 30P-3 (ciąg 8228 daN z dopalaniem),
- FB-111A - TF30P-7 (ciąg 9052 daN z dopalaniem),
- F-111D i F-111E - TF 30P-9 (ciąg 8891 daN z dopalaniem),
- F-111B - TF30P-12A (ciąg 9992 daN z dopalaniem),
- F-111 F - TF 30P-100 (ciąg 11 164 daN z dopalaniem).
Stożkowe ciała centralne we wlotach są sterowane hydraulicznie, podobnie jak regulowane dysze silników.
Systemy i instalacje pokładowe. Instalacja paliwowa w postaci strukturalnych zbiorników w kesonach płata i w kadłubie mieści 14 780 kg paliwa, istnieje możliwość podwieszania sześciu zbiorników dodatkowych pod płatem, mieszczących łącznie 10 630 kg paliwa. Napełnianie instalacji ciśnieniowe. Instalacja hydrauliczna - dwuobwodowa, o ciśnieniu roboczym 15 MPa. służy do zasilania układu sterowania płatowcem, podwoziem i zespołem napędowym oraz zamykaniem pokryw luku uzbrojenia i napędu działka. Instalacja elektryczna - 2 prądnice silnikowe, przetwornice, akumulatory; zasila awionikę, systemy sterowania i oświetlenie samolotu.
Wyposażenie. Zestaw urządzeń pilotażowych i nawigacyjnych umożliwiających loty w trudnych warunkach atmosferycznych o każdej porze doby, radar, przeliczniki. Skład i kompletacja zależne od wersji samolotu. Całość wyposażenia składa się z czterech podsystemów. W chwili wejścia samolotu do produkcji seryjnej cena awioniki stanowiła ok. 1/3 jego ceny.
Uzbrojenie. Sześciolufowe obrotowe działko General Electric M-61A1 kał. 20 mm z zapasem 2000 nabojów, 1 lub 2 bomby B-43 w komorze kadłubowej, pozostałe uzbrojenie w postaci bomb i pocisków rakietowych może być podwieszane na węzłach podskrzydłowych.

 
 
  Dzisiaj stronę odwiedziło już 30 odwiedzający (33 wejścia) tutaj!  
 
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja